gdzie zatonął titanic mapa

Jak się okazuje, Titanic zatonął na północnym Oceanie Atlantyckim około 400 mil (640 km) na południowy wschód od wybrzeży Nowej Fundlandii. Dziób okrętu znajdował się na 41°43’57” N, 49°56’49” W, a rufa na 41°43’35” N, 49°56’54” W., to tylko znaleźli na 15 kwietnia 1912, blisko do miejsca, gdzie zatonął RMS TITANIC MAP:https://www.mediafire.com/file/tjbil84vbnhd6gd/RMS_Titanic_Sinking%2521_B.G.mcworld/fileLIKE/COMPARTILHE#shaders Me Siga no Insta📸@Y_eryckTw Tłumaczenia w kontekście hasła "Titanic sunk" z angielskiego na polski od Reverso Context: My grandfather came to the US in 1912, the year Titanic sunk, and took up a job as a miner in a coal mine in Pennsylvania. Choć od początku mniej więcej wiedziano, w którym miejscu zatonął Titanic, znalezienie liniowca zajęło 73 lat. Wrak Titanica został ostatecznie zlokalizowany w 1985 r. Titanic to jeden z najbardziej znanych statków w historii. Zatonął w 1912 roku po zderzeniu z górą lodową. Od tamtego czasu jego położenie pozostaje tajemnicą. Dzięki Google Maps można teraz zobaczyć, gdzie zatonął Titanic. Google Maps umożliwia wirtualną wycieczkę do miejsca, w którym zatonął statek. Site De Rencontre Gratuit Pour Personne Agee. W południe 10 kwietnia 1912 roku w angielskim porcie Southampton padł rozkaz "Cała naprzód" i rozpoczął się pierwszy i jak się okazało ostatni rejs Titanica. W tamtym czasie był to najbardziej luksusowy oraz największy statek świata: miał 268,99 metra długości i miał być niezatapialny. Statek był napędzany trzema śrubami trójskrzydłowymi o średnicy 7,16 metrów, z których każda ważyła 38 ton. Dodatkowo,... Opublikowany przez Wystawa Titanic na 6 marca 2016 1. Podczas wodowania Titanica nie odbyło się uroczyste rozbijanie butelki szampana o burtę. 2. Pierwotnie dziewiczy rejs Titanica zaplanowano na luty 1912 roku. 3. Dzień przed wypłynięciem Titanica w piątej kotłowni zapalił się z nieznanych przyczyn skład węgla. Ogień udało się opanować, lecz uszkodził on gródź wodoszczelną, którą potem zasmarowano olejem i zamaskowano. Wiadomość tę trzymano w ścisłej tajemnicy przed pasażerami. 4. Podczas wypłynięcia Titanica z portu o mały włos nie doszło do zderzenia z inną jednostką – statek New York oderwał się z lin cumowniczych, co spowodowało godzinną przerwę w początkowej fazie rejsu. 5. Na pełne morze Titanic wypłynął dopiero 11 kwietnia rano. 6. Cztery kominy Titanica były lekko pochylone w kierunku przeciwnym do rufy – ostatni z nich był jednak atrapą i nie służył do pracy. Duża liczba kominów, w opinii wielu pasażerów, świadczyła o klasie statku. 7. Wbrew powszechnej opinii – ani konstruktorzy Titanica, ani przedstawiciele White Star Lin (armatora) czy stoczni Harland & Wolff, nie użyli nigdy sformułowania „niezatapialny statek”. Opinię tę rozpowszechniła firma Stone & Lloyd, która produkowała grodzie wodoszczelne. 8. Podczas budowania klatki schodowej pierwszej klasy wzorowano się na salonach króla Wilhelma oraz królowej Marii, a także Ludwika XIV. 9. Kapitanem Titanica mianowano Edwarda Johna Smitha, który w dniu wypłynięcia statku przepracował dla White Star Line 32 lata. Rejs Titanicem miał być ostatnim przed odejściem Smitha na emeryturę. 10. W ostatniej chwili pracę na Titanicu stracił najsłynniejszy radiotelegrafista świata, Jack Binns, który zasłynął działaniami ratowniczymi podczas kolizji statku RMS Republic w 1906 roku – dzięki jego odwadze zginęło wówczas zaledwie sześć osób, jednak cały liniowiec zatonął. W nocy z 14 na 15 kwietnia 1912 roku, podczas swojego dziewiczego rejsu na trasie Southampton-Cherbourg-Queenstown-Nowy Jork, Titanic zderzył się z górą i zatonął. Ta katastrofa do dziś wywiera wpływ na twórców pop kultury. W Warszawie otwarto wystawę „Titanic”, która jest wehikułem czasu, przenoszącym zwiedzających na pokład statku. W Pałacu Kultury i Nauki prezentowane są odtworzone pomieszczenia statku, które oczarowują autentyzmem eksponatów. ZapasyTitanic zabrał na pokład: 40 wołów, 130 świń, 150 indyków, 35000 jaj, 5 ton warzyw, 20 skrzyń bananów, 5 żółwi,... Opublikowany przez Wystawa Titanic na 12 marca 2016 Rozrywka na Titanicu Pierwsza klasa posiadała restauracje i kilka kawiarni, salon, jadalnię, palarnię, salę... Opublikowany przez Wystawa Titanic na 10 marca 2016 Film, w reżyserii Jamesa Camerona, upamiętniający to wydarzenie to najbardziej kasowy melodramat. Jego światowa premiera odbyła się 19 grudnia 1997 roku, a w Polsce 13 lutego 1998 roku. Film zdobył aż 11 Oscarów, między innymi w kategorii "Najlepszy film". W role głównych bohaterów wcielili się Kate Winslet i Leonardo DiCaprio. „Titanic" to nie tylko sam doskonały obraz, ale też muzyka, która została skomponowana przez Jamesa Hornera, wybitnego amerykańskiego kompozytora. Wiodącym utworem w filmie jest "My Heart Will Go On" w wykonaniu Celine Dion, który został nagrodzony Oscarem za najlepszą oryginalną piosenkę filmową w 1997 roku. Katastrofa Titanica — podstawowe informacjeOdnalezienie wrakuNa jakiej głębokości znajduje się wrak Titanica?Przyszłość wraku Zatonięcie transatlantyku RMS Titanic to najsłynniejsza na świecie katastrofa morska, która stała się motywem wielu książek, filmów czy artykułów. Jak doszło do tragedii i gdzie znajduje się wrak? Wszystkiego dowiesz się w naszym artykule. Katastrofa Titanica — podstawowe informacje RMS Titanic był statkiem pasażerskim linii White Star Line, który zatonął po otarciu się o górę lodową podczas swojego pierwszego rejsu z Southampton do Nowego Jorku w 1912 roku. Ponad 1500 osób straciło życie, a ocalałych było nieco ponad 700. Jak do tego doszło? Titanic wypływający z portu w Southampton / Źródło: Transatlantyk był największym statkiem pasażerskim, jaki wówczas powstał. Okrzyknięty „niezatapialnym” Titanic podzielony był na kilkanaście wodoszczelnych przedziałów, które można było zamknąć drzwiami elektrycznymi. To zabezpieczenie miało chronić statek przed ewentualnym zatonięciem. Do Titanica przyczepionych było 20 łodzi ratunkowych, co stanowiło liczbę wyższą niż wymagana, ale wciąż zbyt małą, by ocalić wszystkich pasażerów. Titanic miał 269,1 metrów długości, a jego ogromny rozmiar pozwolił twórcom na zaprojektowanie luksusowego wnętrza. Znajdowały się tam łaźnie czy sala gimnastyczna. Pasażerowie pierwszej klasy mogli liczyć na komfortowe kajuty z wygodnymi łóżkami i umywalkami. Kapitanem statku był Edward J. Smith, najbardziej znany i doświadczony kapitan z White Star Line. Titanic wyruszył z Southampton 10 kwietnia 1912 roku, po czym zatrzymał się w Cherbourgu we Francji i w Queenstown w Irlandii, gdzie do rejsu dołączyło mnóstwo pasażerów. Na pokładzie znajdowało się łącznie ponad 2200 osób. Pierwsze cztery dni rejsu przebiegły pomyślnie, po czym do załogi dotarły informacje, że na Atlantyku znajduje się lód. Titanic cały czas płynął z taką samą prędkością, a kilka osób zostało przydzielonych do obserwacji powierzchni oceanu. Około północy jeden z nich dostrzegł wyłaniającą się zza horyzontu górę lodową. Po informacji o górze lodowej zlecono natychmiastowy skręt w lewo i zamknięcie wszystkich wodoszczelnych drzwi. Mimo reakcji katastrofie nie dało się już zapobiec. Statek uderzył o górę lodową w taki sposób, że początkowo pasażerowie nawet o tym nie wiedzieli. Zniszczona została kilkudziesięciometrowa podwodna część Titanica, a pierwszymi osobami, które odczuły skutki zdarzenia, byli pracownicy kotłowni. To właśnie do tych pomieszczeń woda wdarła się najszybciej. Szybko pochłaniała kolejne pomieszczenia, a załoga zdała sobie sprawę, że katastrofa jest nieunikniona. Chwilę po północy kapitan Edward J. Smith wydał rozkaz opuszczenia statku. Wyrwani ze snu pasażerowie byli oszołomieni i w popłochu pędzili do szalup. Najpierw ratowane były kobiety i dzieci, które w rozpaczy rozdzielano z mężami i ojcami. Titanic coraz mocniej pochłaniały lodowate wody oceanu, a znajdujący się tam muzycy do samego końca grali na swoich instrumentach. Zobacz: Otchłań Ziemi, czyli Rów Mariański – lokalizacja, głębokość, eksploracja Załoga wysyłała sygnały alarmowe, jednak najbliższym statkiem był pasażerski Californian, który znajdował się ponad 30 kilometrów od Titanica. Jego załoga nocą nie odbierała sygnałów radiowych, więc na Titanicu padła decyzja o wysyłaniu sygnałów kodem Morse’a. Przez kilkadziesiąt minut próbowano dać znać o zdarzeniu i wystrzelono nawet rakiety. Pasażerowie, którzy wciąż znajdowali się na pokładzie, gromadzili się na rufie okrętu. Po godzinie pierwszej w nocy większość łodzi ratunkowych znajdowała się już w bezpiecznej odległości od tonącego statku. Około 2:18 światła Titanica zgasły na zawsze, a kilka minut później statek zaczął szybko znikać pod powierzchnią wody. O godzinie 4:00 do miejsca tragedii przybył transatlantyk Carpathia, którego załoga uratowała ponad 700 osób znajdujących się na szalupach. Po Titanicu nie było już żadnego śladu. Wskutek katastrofy Titanica doszło do zmian w polityce bezpieczeństwa morskiego. Nowe zasady dotyczyły zwiększenia liczby wymaganych szalup ratunkowych czy 24-godzinnej łączności radiowej na statkach pasażerskich. Zarządzono też, że wystrzelenie rakiet ma być odbierane jako potrzeba natychmiastowej pomocy. Gdy wystrzelono rakiety z Titanica, nie zostały one zidentyfikowane jako działanie alarmowe. Poza tym powołano też Międzynarodowy Patrol Lodowy, którego zadaniem jest monitorowanie lodowców na drogach morskich. Miejsce zatonięcia Titanica / Źródło: Odnalezienie wraku Dotarcie do wraku Titanica było niezwykle trudnym przedsięwzięciem. Statek znalazł się bowiem na głębokości kilku kilometrów, gdzie ciśnienie wody jest ogromne. 1 września 1985 roku francusko-amerykańska ekspedycja, której dowodzili Jean-Louis Michel i Robert Ballard, dotarła do wraku najsłynniejszego transatlantyku na świecie. Rufa uległa całkowitemu zniszczeniu, ale niektóre fragmenty statku przetrwały niemal nienaruszone. Na powierzchni kilku kilometrów kwadratowych zlokalizowane zostały liczne elementy okrętu. Należą do nich: meble, naczynia, ubrania itp. Z biegiem lat naukowcy wydobywali przedmioty z dna oceanu, by te mogły znaleźć się na wystawach i w muzeach na całym świecie. Ze względu na bakterie, które przyczyniają się do korozji, wrak jest w coraz gorszym stanie. Sprawdź: Czym jest Globalny Bank Nasion? Wszystko o tzw. Krypcie Zagłady Na jakiej głębokości znajduje się wrak Titanica? Odnalezienie wraku statku było bardzo trudne głównie ze względu na głębokość, na której znalazły się szczątki statki. Dokładne współrzędne, na których zlokalizowany został wrak Titanica, to 41°43′55″N 49°56′45″W. Leży on na głębokości około 3800 metrów na Oceanie Atlantyckim, 600 kilometrów na południe od Nowej Fundlandii. Przyszłość wraku Przyszłość wraku Titanica nie wygląda optymistycznie. Z pewnością statek nie zostanie już nigdy wydobyty i na zawsze pozostanie częścią oceanu. Wśród licznych drobnoustrojów, które na nim żyją, znajduje się bakteria Halomonas titanicae. Badania naukowców przewidują, że za jej sprawą wrak Titanica całkowicie zniknie do 2030 roku. Podczas jednej z wypraw naukowych, która odbyła się kilka lat temu, badacze wykonali badania fotogrametryczne wraku. Dzięki nim możliwe jest odtworzenie struktury okrętu w 3D. Po tym, jak statek zniknie z dna oceanu, będzie to jedyna możliwość na dokładne zapoznanie się z Titanikiem i jego przejmującą historią, z której będą mogli skorzystać przedstawiciele przyszłych pokoleń. Firma OceanGate Expeditions, zajmująca się ekspedycjami naukowymi, organizuje tygodniowe wycieczki morskie, podczas których odwiedza się wrak Titanica. Wykwalifikowani specjaliści zajmują się badaniem szczątków statku i kontrolowaniem tempa ich niszczenia. Aktualnie do ekspedycji może zgłosić się każdy, kto ma ochotę popłynąć na dno Atlantyku i obejrzeć pozostałości po okręcie. Bilet kosztuje jednak ponad 100 tysięcy dolarów i ze względu na ograniczoną liczbę miejsc mało kto może z niego skorzystać. Swoje zgłoszenie na wyprawy w 2022 roku można wysłać na oficjalnej stronie OceanGate Expeditions. Z niektórymi kandydatami przeprowadzone zostaną rozmowy kwalifikacyjne, na podstawie których specjaliści wybiorą członków załogi. Telewizory 4K – obejrzyj film Jamesa Camerona o Titanicu w najlepszym obrazie Repliki Titanica Australijski miliarder Clive Palmer w 2012 roku ogłosił, że planuje zbudowanie repliki słynnego Titanica. Prace nad Titanikiem II były wielokrotnie odwlekane, a projekt często stawał pod znakiem zapytania. Statek ma pomieścić ponad 2400 pasażerów i być dokładnym odwzorowaniem liniowca sprzed ponad wieku. Data jego planowanego dziewiczego rejsu już kilka razy się zmieniła, a ostatnie spekulacje mówią, że Titanic II ma wypłynąć na wody w 2022 roku. Na razie jednak o pracach nad repliką niewiele wiadomo, dlatego data ta nie wydaje się pewna. Tak naprawdę nie wiadomo, czy wzbudzający kontrowersje pomysł w ogóle dojdzie do skutku. W Chinach trwają natomiast prace nad repliką Titanica, która ma być przeznaczona do zwiedzania przez turystów w parku rozrywki w mieście Suining. Na razie na budowę wydano 155 milionów dolarów. Prace mają zakończyć się jeszcze w 2021 roku. Twórcy przewidują, że obiekt przyciągnie od 2 do 5 milionów turystów rocznie. Teraz już wiesz, jak doszło do katastrofy i gdzie spoczywa wrak Titanica, który stał się głównym motywem filmu fabularnego Jamesa Camerona z 1997 roku, licznych dokumentów, książek czy kultowej piosenki zespołu Lady Pank. Mimo upływu lat jego tragiczna historia fascynuje i ciekawi ludzi na całym świecie. Może Ty znasz ciekawe fakty dotyczące najsłynniejszej katastrofy morskiej w historii? Jeśli tak, podziel się w komentarzu! Spośród ponad siedmiuset ocalałych pasażerów Titanica, większość stała się popularna po katastrofie. Dziennikarze pragnęli ich relacji z przebiegu wydarzeń na wyłączność, ich wspomnienia były na wagę złota, a do ich życiorysów, nieistotne czego dokonali później, przylgnęły łatki „tych, którzy przeżyli katastrofę niezatapialnego statku”. Tragedię przeżyli również ci, którzy już byli w trakcie rejsu odnoszącymi sukcesy gwiazdami lub bogatymi celebrytami, rozpalającymi wyobraźnię gorzej urodzonych. 1. Joseph Bruce Ismay Joseph Bruce Ismay był dyrektorem linii żeglugowej White Star Line. Pomagał podczas ewakuacji kobiet i dzieci, a potem sam zajął miejsce w szalupie ratunkowej i w przeciwieństwie do kapitana Edwarda Smitha oraz Thomasa Andrewsa, który skonstruował Titanica, przeżył. Musiał później wiele razy żałować, że nie poszedł na dno ze swoim statkiem. Opinia publiczna nie darowała mu, że myślał o sobie, mimo że komisja prowadząca śledztwo w sprawie katastrofy ustaliła, że ratował swoje życie, kiedy wokół nie było już nikogo, komu mógłby pomóc. Natychmiast ustąpił ze stanowiska dyrektora i do śmierci w 1937 roku wyrzucał za drzwi każdego, kto wspomniał przy nim o Titanicu. 2. Margaret „Maggie” Brown Margaret „Maggie” Brown o przydomku Niezatapialna Molly była tak znaną postacią na pokładzie Titanica, że została nawet uwieczniona w najsłynniejszym filmie o katastrofie. Pochodziła z rodziny irlandzkich emigrantów, ale wyszła za bogatego Amerykanina i zrobiła karierę w Stanach Zjednoczonych jako feministka i działaczka na rzecz praw kobiet w Kolorado. Była z córką w trakcie podróży po Egipcie i Europie, kiedy dowiedziała się o poważnej chorobie syna i postanowiła natychmiast wracać do Ameryki. Podczas akcji ratunkowej brała czynny udział w umieszczaniu ludzi w szalupach, a świadkowie zapamiętali, że powstrzymała wodowanie jednej z nich, oświadczając, że zmieści się w niej więcej ludzi. Na pokładzie statku Carpathia, który uratował rozbitków, Margaret Brown została przewodniczącą Komitetu Rozbitków, a zanim dotarli do Nowego Jorku, udało jej się uzbierać ponad dziesięć tysięcy dolarów dla najbiedniejszych pasażerów Titanica. W związku z tym, że kobietom nie wolno było zeznawać w sprawie katastrofy, spisała swoje wspomnienia i opublikowała je w prasie. 3. Madeleine Astor Madeleine Astor była drugą żoną najbogatszego pasażera na pokładzie Titanica, Jana Jakuba Astora IV. Ich małżeństwo było skandalem, nie tylko ze względu na dużą różnicę wieku, ale też ze względu na głośny rozwód Astora z pierwszą żoną. Madeleine i jej mąż byli śledzeni przez dziennikarzy i fotografów, a podróż poślubna do Egiptu i Europy miała być dla nich chwilą wytchnienia od atmosfery sensacji wokół nich. Kiedy wsiadała we Francji na pokład Titanica, była w piątym miesiącu ciąży. Usłyszawszy, że statek zderzył się z górą lodową, przyjęła to spokojnie, a pasażerka trzeciej klasy wspominała, że Madeleine Astor pożyczyła jej synowi szal z futra, żeby się nie przeziębił. Kiedy panika ogarnęła wszystkich bez wyjątku, Jan Jakub Astor usiłował ratować się z żoną, powołując się na jej stan, ale mu odmówiono. Dzieci i kobiety miały pierwszeństwo. Milioner nie zdołał się uratować, a Madeleine Astor wróciła do Nowego Jorku, gdzie w sierpniu tego samego roku urodziła syna Jana Jakuba Astora IV. 4. Karl Olof Jansson Karl Olof Jansson był członkiem szwedzkiego stowarzyszenia Partii Pracy. Jego brat wyjechał ze Szwecji do Stanów Zjednoczonych na początku dwudziestego wieku, a później nakłonił go, by do niego dołączył. Karl Olof Jansson kupił bilety w Kopenhadze i postanowił dostać się do Ameryki, płynąc na pokładzie Titanica z Anglii. Kiedy doszło do kolizji, Jansson wybiegł ze swojej kabiny, żeby zorientować się, co się stało. Wytłumaczono mu, że statek zderzył się z górą lodową, ale nie mógł w to uwierzyć, bo nic na to nie wskazywało. Na wszelki wypadek postanowił jednak wrócić do swojej kabiny, by cieplej się ubrać. Kiedy do niej wszedł, zauważył, że zbiera się w niej coraz więcej wody. Udało mu się uratować, choć ze smutkiem przyznawał potem, że nie myślał o nikim, tylko o sobie, i że był uczestnikiem zażartej walki o przetrwanie, co nie było dla niego powodem do dumy. 5. Lucy Christiana, Lady Duff-Gordon Lucy Christiana, Lady Duff-Gordon była jedną z najpopularniejszych projektantek mody w Anglii. Dzięki niej popularne stały się nowe gorsety dla kobiet, które pozwalały im na większą swobodę ruchów. Lady Duff-Gordon była również prekursorką współczesnych pokazów mody. Projektantka płynęła do Stanów Zjednoczonych w celach służbowych, a podczas ewakuacji trafiła do pierwszej szalupy. Jej uwaga skierowana do sekretarki, że ta straciła w katastrofie swoją piękną koszulę nocną rozgniewała mężczyznę, który stracił wtedy wszystko. Wówczas mąż Lucy Christiny zaproponował kilku mężczyznom w szalupie równowartość dzisiejszych pięciuset dolarów na odkupienie straconych rzeczy. Fakt, że w szalupie byli mężczyźni, a nie same kobiety i dzieci, a także beztroska postawa projektantki, ściągnęły na parę falę krytyki. Później utrzymywała, że ze względu na chorobę morską nie zapamiętała żadnej wymiany zdań ani okoliczności ewakuacji. Trzy lata później uniknęła kolejnej morskiej katastrofy, kiedy ze względu na zły stan zdrowia odwołała swoją podróż Lusitanią, która została storpedowana przez niemiecką łódź podwodną. 6. Violet Jessop Violet Jessop urodziła się pod koniec dziewiętnastego wieku w irlandzkiej rodzinie w Argentynie. Jakiś czas później wszyscy przeprowadzili się do Anglii, a Violet została stewardessą na statku Orinoco. Wkrótce miała zasłynąć jako osoba, która przeżyła katastrofy wszystkich trzech statków z grupy Olympic. W 1910 roku pracowała na pokładzie statku Olympic, kiedy ten zderzył się z krążownikiem. Szkody nie były jednak wielkie, a Olympic po dwóch latach wrócił na szerokie wody. Kiedy trafiła na pokład Titanica miała dwadzieścia cztery lata i w noc tragedii rozkazano jej pomagać ludziom, którzy nie rozumieli instrukcji dotyczących ewakuacji. Violet wspominała później jak trafiła do szalupy z czyimś dzieckiem i obserwowała z daleka, jak statek pęka na pół i tonie. Na pokładzie Carpathii odnalazła ją zszokowana matka dziecka, która bez słowa wyrwała je z rąk Violet i uciekła. Podczas pierwszej wojny światowej Britannic został przekształcony w statek szpitalny, a 21 listopada 1916 roku wpłynął na minę. Podczas akcji ratunkowej sanitariuszka, Violet Jessop, doznała pęknięcia czaszki, ale pomogli jej inni rozbitkowie. Po wojnie nadal pracowała jako stewardessa i sanitariuszka na statkach linii White Star Line. 7. Charles Herbert Lightoller Charles Herbert Lightoller był drugim oficerem na pokładzie Titanica. W 1888 roku rozpoczął pracę na morzu jako praktykant, a siedem lat później zrezygnował z żaglowców na rzecz statków parowych. Kiedy ewakuowano Titanica dbał o to, by ratować przede wszystkim kobiety i dzieci. Był najstarszym członkiem załogi, który przeżył dryfując na przewróconej szalupie. 8. Frederick Fleet Frederick Fleet wychowywał się w sierocińcach i rodzinach zastępczych. Miał dwanaście lat, kiedy rozpoczął pracę na morzu, a po zdobyciu odpowiednich kwalifikacji przez cztery lata pracował jako obserwator na pokładzie Olympica. Kiedy zameldował się na pokładzie Titanica, miał dwadzieścia pięć lat. To on oraz Reginald Lee pełnili służbę w bocianim gnieździe i pierwsi zauważyli, że Titanic płynie na górę lodową. Został przydzielony do obsługi szalupy ratunkowej i dlatego przeżył. Jego współpracownik, Reginald Lee, zmarł rok po katastrofie wskutek zapalenia płuc, którego nabawił się podczas ewakuacji. Frederick Fleet pracował później na Olympicu, ale jako pracownik załogi zatopionego Titanica, cieszył się złą sławą i zaczął pracować dla innej linii żeglugowej. W latach sześćdziesiątych popełnił samobójstwo po śmierci swojej żony. 9. Harold Sydney Bride Harold Sydney Bride był młodszym radiooficerem na Titanicu. Do jego obowiązków należało wysyłanie depeszy pasażerów, a także odbieranie ostrzeżeń od innych statków. Jego propozycją było, aby po kolizji wysyłać w eter nowy kod SOS, co uczyniono po raz drugi w historii. Został zwolniony z obowiązków chwilę przed zatonięciem statku i pomagał przy opuszczaniu szalupy, która przewróciła się do góry dnem. Stała się jednak ratunkiem dla piętnastu osób, w tym dla Harolda Bride’a, który doczekał na niej pomocy. 10. Joseph Groves Boxhall Joseph Groves Boxhall był czwartym oficerem Titanica. Pochodził z rodziny o marynarskiej tradycji i nie wyobrażał sobie innego życia. Do zderzenia z górą lodową doszło, kiedy Boxhall przygotowywał sobie herbatę. Natychmiast poproszono go o oszacowanie strat, ale na początku żadnych nie zauważył. Dopiero po chwili w środku pojawiła się woda. Podczas śledztwa jego zeznania wywołały lawinę domysłów, ponieważ przyznał, że widział duży statek, który nie pomógł rozbitkom, mimo że był blisko. Zgodnie z jego wolą, po śmierci, rodzina wysypała jego prochy do oceanu w miejscu, gdzie zatonął Titanic.­­

gdzie zatonął titanic mapa